Achmed Luciano de Abreu

Onze huisbaas Mama Zaineb is zo blij met de bekeerde Braziliaanse buurman. Twee ongelovigen is genoeg in ons wooncomplexje. En ze vindt hem ook erg knap. Achmed is iets groter dan Judith, heeft een vrolijke kop, en kromme beentjes. Mede door zijn geverfede haar ziet hij er uit als midden 50, maar volgens eigen zeggen is hij 67.
Achmed heeft toch het liefst dat we hem Luciano noemen. Eind jaren tachtig kwam hij vanuit Brazilie naar Arabie. Om praktische redenen heeft hij de naam Achmed aangenomen. Zijn vrouw vindt dat maar niets. Ze heeft lang met hem meegereisd, maar had nu geen zin meer in Jemen. Ze moet ook voor haar moeder zorgen in Rio. Toen Luciano trainer werd van een club in Mekka hebben ze hem een moslim certificaat gegeven, wel zo handig. Gelovig is hij niet, we hebben hem nog nooit zo blij gezien toen we hem een gin tonic aanboden.
Luciano heeft 2 periodes het Jemenitisch elftal getraind. Nu traint hij de jeugd van Al Achli Sanaa. Luciano is nog erg ambitieus. Altijd als ik hem spreek, heeft hij het over welke club hij volgend jaar misschien gaat trainen. En stiekem hoopt hij dat het Jemenitisch elftal faalt in de komende Golf Cup. Hij kan het dan overnemen. Zijn carriere afsluiten met het WK in Rio is zijn ultieme droom.
We hebben 2 jeugdpotjes van hem gezien en af en toe kijk ik samen met Achmed een middelmatige wedstrijd lokaal voetbal. Sinds 2 weken heeft hij ook een TV. Barca-Arsenal zagen we bij hem.
Eergisteren werd ik op straat aangesproken door Noch (1 van de tig aardige jemenieten). Noch nodige me uit om Barca-Inter te komen kijken met zijn vrienden. Midden in de oude stad had een oude baas zijn huiskamer omgebouwd tot ministadion met mega buis. Entree 30 cent. Zo zaten we met 80 man in de grote kamer. De helft voor Barca de andere voor Inter (of eigenlijk tegen Barca omdat het Real fans zijn).
De match van Bayeren heb ik gemist. Want via een medestudent was ik uitgenodigd op feestje van journalist van the Guardian. En na 3 weken alcoholloos laat ik dat niet schieten. Juut is nu weekje op reis voor kinderblad samsam. Ze doet haar best om op het koninginnedag feest van ambassade terug te zijn. Omdat vrijdag geen gepaste dag is, vieren we het hier woensdag de 28e.